Soa

Chlamydia is een veelvoorkomende seksueel overdraagbare aandoening (soa) veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis. Het kan zowel mannen als vrouwen treffen en kan leiden tot ernstige, blijvende schade aan het voortplantingssysteem van een vrouw, waardoor het risico op onvruchtbaarheid toeneemt. In sommige gevallen kan het ook resulteren in een potentieel levensbedreigende buitenbaarmoederlijke zwangerschap, waarbij de zwangerschap zich buiten de baarmoeder ontwikkelt.

Gardnerella, specifiek Gardnerella vaginalis, is een type bacterie dat veel voorkomt in het vaginale microbioom. Hoewel het een normaal onderdeel is van de vaginale flora, kan een onevenwicht leiden tot overgroei, wat resulteert in bacteriële vaginose (BV), een veelvoorkomende vaginale infectie. Het wordt niet geclassificeerd als een traditionele seksueel overdraagbare aandoening (SOA), maar de aanwezigheid en groei kunnen worden beïnvloed door seksuele activiteit.

Gonorroe is een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae. Het kan de urinebuis, het rectum en de keel aantasten en bij vrouwen ook de baarmoederhals infecteren. Gonorroe komt het meest voor bij mensen tussen 15 en 24 jaar en kan, als het niet wordt behandeld, leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.

HIV (Humaan Immunodeficiëntie Virus): HIV is een virus dat het immuunsysteem aanvalt en daarmee het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden verzwakt. Het wordt overgedragen via lichaamsvloeistoffen, meestal tijdens onbeschermde seks of het delen van naalden. In de vroege stadia van HIV kunnen er geen symptomen optreden, waardoor regelmatige testen belangrijk zijn. Hoewel er geen genezing is, kan antiretrovirale therapie het virus effectief onder controle houden. Preventiestrategieën omvatten testen en het gebruik van profylactische medicatie zoals PrEP en PEP. Publieke gezondheidsinspanningen richten zich op voorlichting en het verminderen van stigma.

De aanwezigheid van HSV-1 IgG-antistoffen duidt op een eerdere of huidige infectie met het herpes simplexvirus type 1. HSV-1 wordt meestal geassocieerd met orale herpes, maar kan ook genitale infecties veroorzaken. IgG-antistoffen verschijnen doorgaans enkele weken na de eerste infectie en blijven levenslang in het lichaam, waarbij ze als marker dienen voor eerdere blootstelling. Deze test geeft niet aan of de infectie momenteel actief is, maar helpt bevestigen of het immuunsysteem het virus heeft ontmoet. Een positieve uitslag kan klinisch relevant zijn bij het evalueren van symptomen of als vooronderzoek voorafgaand aan bepaalde medische procedures.

HSV-2 IgG-antilichamen zijn een maatstaf die de immuunrespons op het Herpes Simplex Virus type 2 (HSV-2) weerspiegelt, het virus dat het meest geassocieerd wordt met genitale herpes. Deze antilichamen geven aan dat er eerder contact is geweest met HSV-2, zelfs als er geen symptomen zijn ervaren. Ze ontwikkelen zich doorgaans binnen enkele weken na infectie en blijven op lange termijn aanwezig. De test detecteert of een persoon ooit geïnfecteerd is geweest, maar kan niet bepalen wanneer de infectie heeft plaatsgevonden of of het virus op dat moment actief is.

HPV (Humaan Papillomavirus): HPV is een groep van meer dan 200 virussen, waarvan sommige typen seksueel overdraagbaar zijn en in verband worden gebracht met gezondheidsproblemen zoals genitale wratten en kanker, met name baarmoederhalskanker. De hoogrisicotypes, vooral HPV-16 en HPV-18, worden sterk in verband gebracht met kanker van de baarmoederhals, keel, anus en penis. Hoewel de meeste HPV-infecties asymptomatisch zijn en vanzelf verdwijnen, kunnen hardnekkige infecties tot kanker leiden. Er is vaccinatie beschikbaar om je te beschermen tegen de gevaarlijkste stammen en regelmatige screening is belangrijk voor vroegtijdige opsporing en preventie.

Mycoplasma, met name Mycoplasma hominis (MH), is een type bacterie dat via seksueel contact kan worden overgedragen, hoewel het niet strikt wordt geclassificeerd als een seksueel overdraagbare aandoening (soa). Het is een van de verschillende Mycoplasma-soorten die de mens kunnen aantasten en die de geslachts- en luchtwegen kunnen koloniseren. Hoewel het vaak asymptomatisch is, kan het gezondheidsproblemen veroorzaken, vooral in het urogenitale systeem.

Mycoplasma genitalium (MG) is een seksueel overdraagbare bacterie die voor het eerst werd geïdentificeerd in de jaren 80. Het staat bekend om het veroorzaken van urogenitale infecties en kan worden overgedragen via seksuele contacten. MG is een veelvoorkomende oorzaak van niet-gonokokkene urethritis bij mannen en wordt in verband gebracht met bekkenontstekingsziekte (PID) bij vrouwen. De langdurige en soms asymptomatische aard maakt het een belangrijke zorg voor seksuele gezondheid.

Syfilis is een seksueel overdraagbare infectie (SOI) veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum. Het verloopt in meerdere stadia — primair, secundair, latent en tertiair — en kan na verloop van tijd verschillende orgaansystemen aantasten. Syfilis wordt voornamelijk overgedragen via seksueel contact, inclusief orale, anale en vaginale seks, en kan ook van moeder op kind worden overgedragen tijdens de zwangerschap, wat leidt tot congenitale syfilis.

Trichomonas vaginalis-infectie (trichomoniasis) is een veelvoorkomende seksueel overdraagbare aandoening (soa) veroorzaakt door de parasiet Trichomonas vaginalis. Het treft zowel mannen als vrouwen, hoewel symptomen vaker bij vrouwen voorkomen. Deze infectie kan irritatie veroorzaken en het risico op het oplopen van andere soa’s, waaronder hiv, verhogen.

Ureaplasma is een groepje kleine bacteriën die vaak voorkomen in de urogenitale tracts van zowel mannen als vrouwen. Ze maken deel uit van de normale genitale flora, maar kunnen onder bepaalde omstandigheden infecties veroorzaken. Ureaplasma-soorten, met name Ureaplasma urealyticum en Ureaplasma parvum, worden in verband gebracht met aandoeningen zoals urethritis, bekkenontstekingsziekte (PID) en onvruchtbaarheid. Hoewel ze seksueel overdraagbaar kunnen zijn, worden ze niet altijd strikt als SOA’s geclassificeerd.

Vaginale pH verwijst naar het zuurgraadniveau van de vaginale omgeving, dat normaal gesproken varieert van 3,8 tot 4,5. Deze lichtzure balans, die grotendeels wordt gehandhaafd door de melkzuur producerende Lactobacillen, helpt gezonde bacteriële populaties te ondersteunen en beschermt tegen schadelijke microben. Veranderingen in de vaginale pH kunnen het risico op infecties en andere gynaecologische aandoeningen verhogen.