Ureum is een afvalstof die in de lever wordt gevormd door de afbraak van eiwitten. Na de vorming wordt het naar de nieren vervoerd en uiteindelijk uitgescheiden via de urine. Het meten van ureumspiegels in het bloed, vaak bloedureumstikstof (BUN) genoemd, is een veelgebruikte test om de nierfunctie te beoordelen. Verhoogde bloedureumwaarden kunnen duiden op een verminderde nierfunctie of andere problemen die de afvalverwerking en uitscheiding beïnvloeden.
Mensen met aandoeningen die de nierfunctie kunnen beïnvloeden, zoals diabetes, hoge bloeddruk, hartaandoeningen en chronische nieraandoeningen, kunnen baat hebben bij het testen van hun ureumwaarden. Het is ook belangrijk voor mensen die symptomen van nierfunctiestoornissen vertonen, zoals verminderde urineproductie, zwelling in de benen of buik, vermoeidheid en verwardheid. Regelmatige controle van het ureumgehalte is ook cruciaal voor mensen die behandelingen ondergaan die de nierfunctie kunnen beïnvloeden, zoals bepaalde medicijnen of chemotherapie.
Symptomen van een hoog ureumgehalte:
Symptomen van een laag ureumgehalte:
Het verbeteren van de ureumspiegel houdt meestal in dat de onderliggende oorzaak van de abnormale waarden wordt aangepakt. Voor hoge ureumspiegels kan dit het beheer van aandoeningen die de nierfunctie belemmeren omvatten, zoals het controleren van diabetes of hypertensie, het aanpassen van medicatiedoseringen of het behandelen van uitdroging. Veranderingen in het dieet, met name het verminderen van de eiwitinname, kunnen ook helpen om het ureumgehalte onder controle te houden. Bij een laag ureumgehalte richt de behandeling zich op de onderliggende oorzaken, zoals het verbeteren van de leverfunctie of het aanpakken van voedingstekorten.