Transferrineverzadiging is een maatstaf die het percentage aangeeft van transferrine — een bloedproteïne dat ijzer transporteert — dat daadwerkelijk aan ijzer gebonden is. Het helpt bij het beoordelen hoe effectief ijzer in het lichaam wordt vervoerd en gebruikt. Deze marker is nuttig voor het opsporen van ijzertekort of ijzerstapeling en wordt meestal berekend aan de hand van serumijzer en de totale ijzerbindende capaciteit (TIBC). Lage waarden kunnen wijzen op ijzertekort, terwijl hoge waarden kunnen wijzen op aandoeningen zoals hemochromatose.
Testen op transferrineverzadiging is vooral nuttig voor mensen bij wie ijzergerelateerde aandoeningen worden vermoed, zoals bloedarmoede door ijzertekort of hemochromatose. Het is ook nuttig voor mensen met chronische ziekten die de ijzerstofwisseling kunnen beïnvloeden, mensen met een familiegeschiedenis van ijzerstofwisselingsstoornissen, mensen met symptomen van bloedarmoede of ijzeroverbelasting en als onderdeel van een bredere beoordeling van de ijzervoorraden in het lichaam.
Symptomen van lage transferrineverzadiging:
Symptomen van een hoge transferrineverzadiging:
De aanpak om de transferrineverzadigingswaarden te normaliseren hangt af van of ze hoog of laag zijn. Bij een lage transferrineverzadiging (wat wijst op een ijzertekort) kan het verhogen van de ijzerinname via de voeding of het nemen van ijzersupplementen effectief zijn. Het behandelen van de onderliggende oorzaken van ijzertekort is ook cruciaal. Bij een hoge transferrineverzadiging (wat duidt op een te hoog ijzergehalte) kan therapeutische flebotomie (regelmatige bloedafname) of chelatietherapie worden toegepast om het ijzergehalte te verlagen. Het is ook belangrijk om ijzersupplementen te vermijden en de inname van ijzer via de voeding te verminderen in geval van ijzeroverbelasting.
Verschillende factoren kunnen de transferrineverzadigingsniveaus beïnvloeden. De inname en absorptie van ijzer spelen een belangrijke rol. Aandoeningen die leiden tot chronisch bloedverlies, zoals gastro-intestinale bloeding of zware menstruatie, kunnen de saturatie verlagen. Genetische aandoeningen zoals hemochromatose kunnen leiden tot hoge verzadigingswaarden. Chronische ziekten, vooral diegene die de lever aantasten, kunnen deze waarden beïnvloeden. Inflammatoire aandoeningen en bepaalde medicijnen kunnen de transferrineverzadiging ook beïnvloeden. Hormonale veranderingen en voedingsstatus, vooral eiwitinname, zijn andere factoren, omdat transferrine een eiwit is.
Dit item is nog niet getest. Maar neem contact op met ons team om er zeker van te zijn dat dit het geval is... Soms testen we wel items, maar is het gewoon niet toegevoegd om hier te worden weergegeven :)