Nickel (Ni) is een van nature voorkomend metaal en een veelgebruikt industrieel element. In sporenhoeveelheden is het doorgaans onschadelijk, maar overmatige blootstelling kan gezondheidsproblemen veroorzaken zoals huidirritatie, allergische dermatitis en ademhalingsproblemen. Nickel wordt ook geclassificeerd als een mogelijke kankerverwekkende stof, met een hoger risico in beroepsomgevingen waar de blootstellingsniveaus verhoogd zijn.
Testen op nikkelniveaus wordt aangeraden voor mensen die beroepsmatig blootgesteld worden aan nikkel, zoals mensen die in de metaalindustrie, mijnbouw en galvanisering werken. Mensen met chronische dermatitis of allergische reacties zonder duidelijke oorzaak kunnen er ook baat bij hebben, aangezien nikkel een veelvoorkomend allergeen is. Inwoners van gebieden met veel nikkelvervuiling in het milieu of in de buurt van industriële locaties zouden ook een test moeten overwegen.
Beroepsmatige blootstelling in de nikkelraffinage-, metaalverwerkings- en galvanisatie-industrie komt vaak voor. Milieubronnen zijn met nikkel verontreinigde bodem en water, vooral in de buurt van industriële gebieden. Nikkel is ook aanwezig in veel alledaagse voorwerpen zoals sieraden, munten en roestvrijstalen kookgerei, wat leidt tot blootstelling van de huid.
Om van nikkel af te komen, is de eerste stap het verminderen van de blootstelling, vooral in werkomgevingen met de juiste veiligheidsmaatregelen. Voor mensen met een nikkelallergie is het cruciaal om nikkelhoudende voorwerpen te vermijden en nikkelvrije producten te kiezen. Het lichaam elimineert op natuurlijke wijze kleine hoeveelheden nikkel, maar bij een hoge blootstelling kan onder begeleiding een behandeling zoals chelatietherapie nodig zijn. Een dieet met weinig nikkelhoudende voedingsmiddelen kan ook helpen om de totale blootstelling te verminderen.