Watermetalen verwijzen naar verschillende metalen elementen die aanwezig kunnen zijn in water, opgelost of als zwevende deeltjes. Bekende voorbeelden zijn ijzer, koper, lood, arseen en kwik. Deze metalen kunnen afkomstig zijn van natuurlijke bronnen, zoals bodem en rotsformaties, of van menselijke activiteiten, zoals industriële lozingen, loodgietersystemen en landbouwafvoer....
Het testen op metalen in water is essentieel vanwege hun mogelijke gezondheidsrisico's en invloed op de waterkwaliteit. Sommige metalen, zoals lood en kwik, zijn zelfs in lage concentraties giftig en kunnen ernstige gezondheidsrisico's opleveren. Andere metalen, zoals ijzer en koper, kunnen de smaak en kleur van het water beïnvloeden en vlekken veroorzaken. Het identificeren en beheren van metaalconcentraties is cruciaal voor veilig watergebruik.
Metalen in drinkwater kunnen de smaak, geur en het uiterlijk aanzienlijk beïnvloeden. Zo kan een hoog ijzergehalte water een metaalsmaak en roodbruine kleur geven. Koper kan een metaalachtige of bittere smaak geven en leiden tot blauwgroene vlekken. Deze veranderingen kunnen water minder smakelijk maken en wijzen op mogelijke gezondheidsrisico's.
Blootstelling aan hoge concentraties metalen in drinkwater kan leiden tot verschillende gezondheidsproblemen. Lood kan neurologische problemen veroorzaken, vooral bij kinderen, terwijl kwik en arseen kunnen leiden tot schade aan de nieren, het maagdarmkanaal en het zenuwstelsel. Chronische blootstelling aan hoge metaalgehaltes kan het risico op kanker en andere ernstige gezondheidsproblemen verhogen.
Veel voorkomende oorzaken van onbalans van metalen in water zijn corrosie van huishoudelijke sanitaire systemen, uitloging uit natuurlijke minerale afzettingen, lozingen van industrieel afval en afspoeling uit de landbouw. Oudere leidingen en armaturen, vooral die met lood, dragen in belangrijke mate bij aan de metaalverontreiniging in huishoudelijk water.