Vanillylmandelzuur (VMA) is een metaboliet die ontstaat bij de afbraak van catecholamines zoals adrenaline, noradrenaline en dopamine. Het wordt gebruikt als klinische marker om de catecholamine-activiteit te beoordelen, waarbij de niveaus meestal in urine worden gemeten. Verschillende factoren, waaronder bepaalde voedingsmiddelen en medicijnen, kunnen de VMA-niveaus beïnvloeden.
Testen op vanillylmandelzuur (VMA) niveaus kan vooral nuttig zijn voor:
Gedisreguleerde vanillymandelzuurspiegels (VMA), vooral wanneer ze verhoogd zijn, worden vaak geassocieerd met aandoeningen die leiden tot een abnormaal catecholaminemetabolisme. De symptomen kunnen variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak:
Het reguleren van de vanillylmandelzuurspiegels (VMA) draait voornamelijk om het beheren van de algehele gezondheid om de catecholamine- en VMA-spiegels normaal te houden. Hier volgen enkele algemene strategieën:
Verschillende factoren kunnen het vanillylmandelzuurgehalte (VMA) beïnvloeden, omdat dit nauw verbonden is met het metabolisme van catecholaminen in het lichaam. De belangrijkste factoren zijn onder andere: