Methaan testen door middel van ademanalyse is een diagnostisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om overmatige methaanproductie door darmbacteriën op te sporen. Methaan is een gas dat wordt geproduceerd door specifieke microben in de darmen, met name als reactie op de fermentatie van bepaalde koolhydraten. Verhoogde methaanniveaus in ademtesten worden in verband gebracht met aandoeningen zoals SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth), fructose-intolerantie en sorbitol-intolerantie. Deze aandoeningen kunnen leiden tot symptomen zoals een opgeblazen gevoel, constipatie, buikpijn en veranderde darmgewoonten ....
Methaantests worden aanbevolen voor personen die gastro-intestinale symptomen ervaren die wijzen op SIBO, fructose-intolerantie of sorbitol-intolerantie. Typische symptomen zijn een chronisch opgeblazen gevoel, constipatie, buikpijn en winderigheid. Het is vooral nuttig voor mensen die niet hebben gereageerd op standaardbehandelingen voor veelvoorkomende spijsverteringsstoornissen.
De behandeling van verhoogde methaanspiegels bestaat meestal uit het aanpakken van de onderliggende oorzaak. Voor SIBO worden vaak antibiotica zoals rifaximin voorgeschreven om de bacteriële overgroei te verminderen. Dieetveranderingen, waaronder een low-FODMAP-dieet, kunnen helpen om de symptomen van fructose- en sorbitolintolerantie te beheersen. Probiotica en andere spijsverteringssupplementen kunnen ook worden aanbevolen om de darmflora te normaliseren.
De behandeling van verhoogde methaanspiegels, vooral in de context van methaangedomineerde SIBO, bestaat meestal uit een combinatie van strategieën:
Elk behandelplan moet worden geïndividualiseerd, rekening houdend met de specifieke symptomen van de patiënt, zijn gezondheidstoestand en de respons op eerdere behandelingen. Het controleren en eventueel aanpassen van de behandeling na verloop van tijd is cruciaal, aangezien SIBO en verhoogde methaanniveaus kunnen terugkeren of aanhouden, waardoor voortdurende behandeling nodig is.
Bij verhoogde methaanspiegels is het belangrijk om andere factoren in overweging te nemen, zoals voeding, medicijngebruik en onderliggende gezondheidstoestanden. Recent antibioticagebruik kan bijvoorbeeld de darmflora veranderen en bepaalde chronische aandoeningen zoals het prikkelbare darmsyndroom (IBS) kunnen de diagnose en behandeling bemoeilijken. Een uitgebreide beoordeling door een zorgverlener is essentieel om de juiste interventie te bepalen.