De meting van histamine in ontlasting is een diagnostische test die wordt gebruikt om gastro-intestinale aandoeningen te beoordelen. Histamine is een stof die betrokken is bij immuunreacties en ontstekingen. Verhoogde niveaus van histamine in ontlasting kunnen wijzen op allergische reacties, infecties of aandoeningen die het immuunsysteem van de darm beïnvloeden. Het monitoren van histamine in ontlasting kan helpen bij het evalueren van de spijsverteringsgezondheid en het sturen van behandelstrategieën.
Mensen met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten - waaronder mensen met een familiegeschiedenis van hartaandoeningen, rokers, mensen met hoge bloeddruk of diabetes en mensen met overgewicht - moeten regelmatig hun LDL/HDL-ratio controleren. Het wordt ook aanbevolen voor mensen boven de 20 om elke 4 tot 6 jaar een lipidenprofielonderzoek te laten doen.
Factoren die de LDL/HDL-verhouding kunnen beïnvloeden zijn voeding, lichaamsbeweging, gewicht, rookstatus en het gebruik van bepaalde medicijnen. Een dieet met veel verzadigde vetten en transvetten kan het LDL-gehalte verhogen, terwijl lichaamsbeweging en gewichtsverlies het HDL-gehalte kunnen verhogen. Roken kan HDL verlagen, waardoor de verhouding verslechtert.
De LDL/HDL-ratio wordt berekend door het LDL-cholesterolgehalte te delen door het HDL-cholesterolgehalte. Als iemand bijvoorbeeld een LDL-gehalte heeft van 150 mg/dL en een HDL-gehalte van 50 mg/dL, dan zou de LDL/HDL-ratio 3,0 zijn.
Een lagere LDL/HDL-ratio wordt over het algemeen beschouwd als beter voor de gezondheid van hart en bloedvaten. Idealiter zou de ratio voor mannen en vrouwen lager dan 2,0 moeten zijn. Een ratio boven de 5 wordt beschouwd als hoog risico en geeft aan dat er veranderingen in levensstijl of medische interventie nodig zijn.