De kwantitatieve bepaling van water in ontlasting, meestal watergehalteanalyse genoemd, is een diagnostische test die wordt gebruikt om het watergehalte in ontlasting te evalueren. Deze test is cruciaal voor het diagnosticeren van aandoeningen die geassocieerd worden met abnormale wateropname of -afscheiding in het maagdarmkanaal, zoals verschillende vormen van diarree. Diarree kan het gevolg zijn van infecties, inflammatoire darmziekten (IBD), prikkelbare darmsyndroom (IBS) of malabsorptiesyndromen, waarbij sprake is van ofwel overmatige afscheiding ofwel onvoldoende absorptie van water in de darmen....
Mensen die last hebben van aanhoudende of acute diarree, tekenen van uitdroging, of mensen met symptomen die wijzen op malabsorptie of aandoeningen aan het spijsverteringskanaal zoals IBS of IBD, zouden deze test moeten overwegen. Het helpt bij het beoordelen van de ernst van diarree en de mate van vochtverlies of malabsorptie.
Symptomen die erop wijzen dat het watergehalte van de ontlasting moet worden getest, zijn onder andere frequente losse of waterige ontlasting, buikpijn, aandrang en tekenen van uitdroging zoals een droge mond en meer dorst. Deze symptomen wijzen op een abnormale waterverwerking door de darmen.
Abnormale resultaten wijzen meestal op een te hoog watergehalte door hypersecretie of een verminderde absorptie door de darmen. Dit kan worden veroorzaakt door infecties (bacterieel, viraal of parasitair), ontstekingsziekten zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, of functionele stoornissen zoals IBS.
De test bestaat uit het verzamelen van een ontlastingmonster, dat vervolgens in een laboratorium wordt geanalyseerd om het watergehalte te meten. Het percentage water in de ontlasting wordt berekend en geeft inzicht in het vermogen van het maagdarmkanaal om water te absorberen en de mogelijke aanwezigheid van omstandigheden die een normale absorptie verhinderen.