HbA1c (Geglycosyleerd hemoglobine) is een biomarker die de gemiddelde bloedglucosespiegels over de afgelopen twee tot drie maanden weerspiegelt. Het ontstaat wanneer glucose zich bindt aan hemoglobine in rode bloedcellen en dient als een belangrijke indicator voor de langetermijncontrole van de bloedsuikerspiegel. Verhoogde HbA1c-waarden wijzen op een slechte glucoseregeling en worden vaak gebruikt voor de diagnose en behandeling van diabetes.
Een hoge HbA1c-waarde geeft meestal aan dat iemands bloedsuikerspiegel gedurende een langere periode constant boven het normale bereik ligt. Dit kan duiden op ongecontroleerde diabetes of op de noodzaak om het huidige diabetesmanagementplan aan te passen. Het verhoogt ook het risico op diabetesgerelateerde complicaties, wat de noodzaak van effectieve bloedsuikercontrole benadrukt.
Voor mensen met diabetes wordt het testen van het HbA1c-gehalte meestal aanbevolen om de 3-6 maanden. Deze frequentie kan variëren afhankelijk van het type diabetes en hoe goed het wordt beheerd.
HbA1c-tests zijn een belangrijk onderdeel bij het diagnosticeren van diabetes, omdat ze glucoseniveaus op lange termijn weergeven in plaats van kortetermijn- of dagelijkse schommelingen.
Nee, dagelijkse bloedsuikertests geven onmiddellijke glucosewaarden op korte termijn, terwijl HbA1c de gemiddelde bloedsuikerspiegel over een paar maanden weergeeft. Beide zijn belangrijk voor een uitgebreid diabetesbeheer.