Calprotectine, een eiwit in witte bloedcellen, duidt op ontsteking, vooral in de darmen. Het testen van calprotectine in de ontlasting laat zien hoe ontstoken de darmen zijn. Dit helpt bij het diagnosticeren en opsporen van inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Het helpt ook om onderscheid te maken tussen deze ziekten en het prikkelbare darm syndroom (IBS), waarbij calprotectine meestal niet verhoogd is....
Mensen met symptomen van maag-darmstoornissen, zoals chronische diarree, buikpijn of onverklaarbaar gewichtsverlies, hebben baat bij een fecale calprotectinetest. Het is vooral nuttig voor het diagnosticeren en controleren van inflammatoire darmziekten (IBD) zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa en om onderscheid te maken tussen deze aandoeningen en het prikkelbare darmsyndroom (IBS), waarbij de calprotectinespiegel meestal niet verhoogd is.
Calprotectinespiegels in het bloed kunnen wijzen op systemische ontstekingen en zijn niet specifiek voor het maagdarmkanaal. Fecale calprotectine daarentegen weerspiegelt specifiek ontsteking in de darmen. Verhoogde fecale calprotectine is een meer directe indicator van darmaandoeningen, terwijl bloedspiegels kunnen stijgen door verschillende ontstekingsaandoeningen in het hele lichaam.
Zeer hoge calprotectinespiegels worden bijvoorbeeld gevonden bij actieve chronische inflammatoire gastro-intestinale ziekten, invasieve enteritis of uitgebreid ulceratief colorectaal carcinoom. Mensen met chronische diffuse gastro-intestinale ziekten, voedselallergieën of malabsorptie vertonen daarentegen lagere tot matig verhoogde waarden.
Het verband tussen calprotectine en het darmslijmvlies ligt in de rol van calprotectine als marker van ontsteking in het maagdarmkanaal. Dit is hoe ze met elkaar verbonden zijn: